Στο Ρινολογικό Κέντρο Αθηνών γίνεται εξειδικευμένη διαγνωστική προσέγγιση και σύγχρονη θεραπευτική αντιμετώπιση όλων των παθήσεων της μύτης, παραρρινίων κόλπων και γειτονικών ανατομικών περιοχών, με έμφαση στις προχωρημένες εφαρμογές της Ενδοσκοπικής Χειρουργικής.

Η Ενδοσκοπική Χειρουργική αποτελεί σε όλο τον κόσμο τη σύγχρονη εγχειρητική επιλογή για τις περισσότερες παθήσεις της Μύτης και των Παραρρινίων Κόλπων. Μέσα από τα ρουθούνια, χωρίς εξωτερικές τομές, με τη βοήθεια λεπτών άκαμπτων ενδοσκοπίων και κάμερας υψηλής ανάλυσης, μπορούμε να αντιμετωπίσουμε φλεγμονώδεις και νεοπλασματικές παθήσεις, με ελάχιστη ταλαιπωρία για τον ασθενή, με μία ημέρα νοσηλεία.

Στα πλαίσια της Ενδοσκοπικής Χειρουργικής Ρινός χρησιμοποιείται η τεχνολογία Διεγχειρητικής Πλοήγησης (Surgical Navigation – Computer Aided Surgery), η οποία σε πραγματικό χρόνο, την ώρα της επέμβασης, προβάλλει το λεπτό άκρο των ειδικών εργαλείων μέσα στην προεγχειρητική αξονική τομογραφία του ασθενούς, σε τρία επίπεδα. Έτσι, σε έμπειρα χειρουργικά χέρια, η τεχνολογία αυτή αυξάνει σημαντικά την ασφάλεια και τη αποτελεσματικότητα της επέμβασης. Η διεγχειρητική πλοήγηση χρησιμοποιείται σε περιπτώσεις δύσκολης ανατομίας ή αλλοιωμένων οδηγών σημείων λόγω προηγουμένων εγχειρήσεων, αλλά και σε ογκολογικά περιστατικά, ιδιαίτερα αν η παθολογία βρίσκεται κοντά σε ευγενή ανατομικά στοιχεία, όπως η έσω καρωτίδα και το οπτικό νεύρο.

Στα πλαίσια της διαγνωστικής προσέγγισης, στο Ρινολογικό Κέντρο Αθηνών γίνονται ενδοσκόπηση με άκαμπτα και εύκαμπτα ενδοσκόπια, Ρινομανομετρία για την εκτίμηση της ροής αέρα στις ρινικές θαλάμες, Τεστ  Όσφρησης και Δερματικές δοκιμασίες αλλεργίας (Skin Prick Tests). Το Τμήμα βρίσκεται σε στενή συνεργασία με άλλα Τμήματα του Νοσοκομείου, όπως το Αλλεργιολογικό, το Πνευμονολογικό το Γαστρεντερολογικό, για την πολύπλευρη εκτίμηση και συνολική αντιμετώπιση των περιστατικών, όταν απαιτείται.

Θεραπευτικά, αντιμετωπίζονται σύμφωνα με τα τρέχοντα διεθνή πρωτόκολλα, συντηρητικά και χειρουργικά, παθήσεις όπως η οξεία και χρόνια Ρινοκολπίτιδα, οι Πολύποδες της μύτης, η Σκολίωση του Ρινικού Διαφράγματος, οι δυσμορφίες της μύτης, οι Βλεννογονοκήλες των παραρρινίων κόλπων, όγκοι της μύτης και των παραρρινίων, κακώσεις της μύτης και των κόλπων, Ρινόρροια Εγκεφαλονωτιαίου Υγρού και Μηνιγγο-εγκεφαλοκήλες. Με τη συνδρομή των Οφθαλμιάτρων - Χειρουργών Κόγχου αντιμετωπίζονται ενδοσκοπικά ο εξώφθαλμος από θυρεοειδοπάθεια, η απόφραξη της δακρυϊκής συσκευής και λοιπές παθήσεις του οφθαλμικού κόγχου. Με τη βοήθεια των συνεργατών μας Νευροχειρουργών αντιμετωπίζονται ενδοσκοπικά, μέσα από τη μύτη, οι όγκοι της υπόφυσης και επιλεγμένοι όγκοι του προσθίου και του οπισθίου κρανιακού βόθρου. 

Σκολίωση του Ρινικού Διαφράγματος: Εγχείρηση χωρίς πωματισμό

Στη συχνή αυτή πάθηση, το Ρινικό Διάφραγμα έχει μία λοξή ή σκολιωτική τοποθέτηση μέσα στη ρινική κοιλότητα και δυσχεραίνει τη ρινική αναπνοή. Η διόρθωση γίνεται εύκολα με σύγχρονες τεχνικές, ενώ μετεγχειρητικά δεν υπάρχει πόνος ή δυσφορία, επειδή δεν χρησιμοποιείται πωματισμός με γάζες ή άλλα υλικά, αλλά μία τεχνική με απορροφήσιμο ράμμα. Ο ασθενής μπορεί να φύγει από το νοσοκομείο την ίδια ή την επόμενη μέρα, ενώ του επιτρέπεται να επανέλθει στη συνήθη δραστηριότητά του μία μέρα αργότερα.

Δυσμορφία Ρινός και Λειτουργική Ρινοπλαστική

Συχνά η Σκολίωση του Ρινικού Διαφράγματος συνοδεύεται από εξωτερική απόκλιση ή δυσμορφία της μύτης. Η μύτη μπορεί να είναι μακρυά, παχειά ή λοξή, να έχει καμπούρα (ήβο) ή να είναι γαμψή. Αυτές οι εξωτερικές δυσμορφίες μπορούν να διορθωθούν παράλληλα με τη διόρθωση του διαφράγματος, με την επέμβαση, που λέγεται Λειτουργική Ρινοπλαστική. Όπως και στην εγχείρηση του Διαφράγματος, δεν χρησιμοποιούνται γάζες, οπότε δεν υπάρχει μετεγχειρητικός πόνος. Ο ασθενής έχει έναν μικρό γυψονάρθηκα πάνω στη μύτη του για δέκα μέρες μετά την επέμβαση. Σε όλες τις περιπτώσεις προηγείται λεπτομερής συζήτηση με τον ασθενή, για να αναλυθούν τα επιμέρους προβλήματα της μύτης, ανατομικά και λειτουργικά, και να συζητηθούν οι συγκεκριμένες δυνατότητες της χειρουργικής επέμβασης. Η γενική αρχή που τηρούμε στη λειτουργική ρινοπλαστική είναι να γίνεται διόρθωση των προβλημάτων με αποτελεσματικό, αλλά συντηρητικό τρόπο, ώστε το αποτέλεσμα να μην προκαλεί και να μην είναι εμφανές ότι έχει γίνει αισθητική παρέμβαση.

Χρόνια Ρινοκολπίτιδα και Πολύποδες της Μύτης

Η χρόνια φλεγμονή της ρινικής κοιλότητας και των κόλπων του προσώπου μπορεί να οφείλεται είτε σε λοίμωξη, που δεν έχει ελεγχθεί με τη θεραπεία, είτε σε άλλη, άσηπτη αιτία. Αν και είναι πλέον σαφές ότι η χρόνια ρινοκολπίτιδα δεν είναι αλλεργική νόσος, η αλλεργία σε εισπνεόμενα αεροαλλεργιογόνα, όταν υπάρχει, συμμετέχει στην πολύπλοκη παθογένεια της νόσου.

Στα πλαίσια αυτής της χρόνιας φλεγμονής, συχνά δημιουργούνται τοπικές διογκώσεις του βλεννογόνου, στη μύτη και τους κόλπους, που λέγονται πολύποδες. Οι πολύποδες προκαλούν δυσχέρεια ρινικής αναπνοής και διαταρραχές της όσφρησης. Σε μερικές περιπτώσεις, μπορεί να αποφράξουν τα στόμια των κόλπων που προσώπου και να προκαλέσουν οξεία ή χρόνια παραρρινοκολπίτιδα (ιγμορίτιδα, ηθμοειδίτιδα, μετωπιαία κολπίτιδα, σφηνοειδίτιδα), με έντονο μπούκωμα, αυξημένη ρινική ή οπισθορρινική έκκριση, πόνο ή βάρος στο σκύψιμο. Συχνά στη χρόνια ρινοκολπίτιδα (με ή χωρίς πολύποδες) συμμετέχει το κατώτερο αναπνευστικό σύστημα, με βρογχική υπεραντιδραστικότητα ή άσθμα. Ειδική κατηγορία χρόνιας ρινοκολπίτιδας είναι οι ασθενείς με την «Τριάδα του Samter/Widal”, οι οποίοι έχουν συνδυασμό πολυπόδων στη μύτη, άσθματος και υπερευαισθησίας στην ασπιρίνη. Σε αυτές τις περιπτώσεις, παράλληλα με τη φαρμακευτική και χειρουργική αντιμετώπιση, απαιτείται συνεργασία με τους Πνευμονολόγους και Αλλεργιολόγους, για τον καλύτερο δυνατό έλεγχο της νόσου, ενώ υπάρχει ένδειξη να γίνει και απευαισθητοποίηση στην ασπιρίνη.

Η χρόνια ρινοκολπίτιδα απαιτεί μακροχρόνια παρακολούθηση και πιθανές επαναλαμβανόμενες θεραπείες. Ενώ η πρώτη θεραπευτική επιλογή είναι η συντηρητική αγωγή, συχνά απαιτείται και χειρουργική παρέμβαση, η οποία σήμερα γίνεται με τη βοήθεια των ενδοσκοπίων, όπως αναλύθηκε παραπάνω. Η ενδοσκοπική χειρουργική βοηθά σημαντικά στον έλεγχο της νόσου, διότι:

• Αφαιρεί τον παθολογικό ιστό (πολύποδες και νοσούντα βλεννογόνο), όχι μόνο επιφανειακά, μέσα στη ρινική κοιλότητα, αλλά και μέσα στις κοιλότητες των κόλπων που προσώπου.
• Αποκαθιστά τον αερισμό και την αποχέτευση των κόλπων.
• Καθιστά τους κόλπους προσβάσιμους στην τοπική θεραπεία μετά την επέμβαση.

Έχει αποδειχθεί ότι στη μη χειρουργημένη μύτη η χρήση τοπικών σπρέι έχει πολύ μικρό βάθος επίδρασης στη ρινική κοιλότητα και οι πλύσεις πολύ περιορισμένη διείσδυση στους κόλπους. Η ενδοσκοπική χειρουργική διευρύνει τα στόμια και ενοποιεί τους μικρούς και στενούς κόλπους σε μεγαλύτερες κοιλότητες. Με αυτό τον τρόπο ο φυσιολογικός ορός ή/και τα τοπικά φάρμακα, που χορηγούνται με την πλύση, έχουν επαρκή διείσδυση, και έτσι αυξάνεται πολύ η αποτελεσματικότητα της τοπικής θεραπείας.

Ενδοσκοπική διαστολή στομίων κόλπων με μπαλόνι (Balloon Sinuplasty)

Σε επιλεγμένες περιπτώσεις ανατομικής απόφραξης στομίων παραρρινίων κόλπων, εφαρμόζουμε τη διαστολή με μπαλόνι, σύμφωνα με τα πρότυπα της αγγειοπλαστικής. Η διαδικασία γίνεται συνήθως υπό γενική αναισθησία, αλλά μπορεί να γίνει και με τοπική, αν οι συνθήκες το επιτρέπουν. Ένας λεπτός συρμάτινος οδηγός οδηγείται με ενδοσκοπικό έλεγχο μέσα στον πάσχοντα κόλπο. Η επιβεβαίωση της σωστής τοποθέτησης γίνεται είτε με φωτεινή ένδειξη στο άκρο του οδηγού είτε με πλοήγηση (Navigated Balloon). Στη συνέχεια προωθείται γύρω από τον οδηγό ο ειδικός καθετήρας μέχρι την ορθή θέση και φουσκώνεται το μπαλόνι υψηλής πίεσης με φυσιολογικό ορό ή αέρα δύο ή τρεις φορές. Καθετήρας και οδηγός αποσύρονται, και ο ασθενής μετά την ανάνηψη μπορεί να επανέλθει άμεσα σε πλήρη δραστηριότητα.

Η κολποπλαστική με μπαλόνι προκαλεί μικροκατάγματα στις λεπτές οστικές δομές γύρω από τα στόμια των κόλπων, και έτσι διευρύνει το στόμιο αρκετά, ώστε να αποκαταστήσει τη λειτουργικότητά του. Υπάρχει επαρκής βιβλιογραφική τεκμηρίωση και κλινική εμπειρία ότι η τεχνική είναι ασφαλής και έχει άριστο αποτέλεσμα, με την προϋπόθεση να μην υπάρχει σοβαρή νόσος του βλεννογόνου.

Προχωρημένη Ενδοσκοπική Χειρουργική του Μετωπιαίου Κόλπου

Το Ρινολογικό Κέντρο Αθηνών αποτελεί Κέντρο αναφοράς στην Ελλάδα για τη χειρουργική του μετωπιαίου κόλπου. Με τις σύγχρονες τεχνικές είναι πλέον δυνατή η ενδοσκοπική χειρουργική και στον κόλπο αυτό, ο οποίος παραδοσιακά αποτελούσε ταμπού για τους χειρουργούς, λόγω δύσκολης γωνίας προσπέλασης, πολύπλοκης ανατομίας και στενής πρόσβασης, που ευνοεί τη μετεγχειρητική ουλοποίηση. Τα γωνιώδη ενδοσκόπια και τα ειδικά γωνιώδη ή εύκαμπτα εργαλεία, σε συνδυασμό με τη διεγχειρητική πλοήγηση, μας επιτρέπουν να προσπελάσουμε τον μετωπιαίο κόλπο με ασφάλεια και να αφαιρέσουμε την φλεγμονώδη παθολογία ενδοσκοπικά, όπως ακριβώς κάνουμε και στους υπόλοιπους κόλπους του προσώπου. Τα καλοήθη νεοπλάσματα του μετωπιαίου κόλπου επίσης αφαιρούνται στη συντριπτική τους πλειοψηφία ενδοσκοπικά, ενώ η ενδοσκοπική χειρουργική έχει συνεχώς αυξανόμενη εφαρμογή και στην αντιμετώπιση επιλεγμένων κακοήθων όγκων.

Η μεγαλύτερη επέμβαση που γίνεται ενδοσκοπικά στον μετωπιαίο κόλπο είναι η κοινή μέση αποχέτευση των μετωπιαίων κόλπων κατά Draf 3. Κατ’ αυτήν, με ενδοσκοπικό έλεγχο γίνεται αφαίρεση ολόκληρου του εδάφους και των δύο μετωπιαίων κόλπων, και δημιουργείται κοινή μέση αποχέτευσή τους δια αυτής της ευρείας διάνοιξης και μιας υψηλής διάτρησης, που δημιουργείται στο ρινικό διάφραγμα. Η Draf 3 έχει εφαρμογή σε δύσκολες περιπτώσεις υποτροπιάζουσας ρινοκολπίτιδας του μετωπιαίου κόλπου (π.χ. σε ασθνείς με τριάδα Samter) ή σε όγκους ή στην αποκατάσταση ελλειμμάτων της βάσης κρανίου στην περιοχή.

Ανοιχτές προσπελάσεις στο μετωπιαίο κόλπο (Οστεοπλαστική του Μετωπιαίου κόλπου)

Αν η παθολογία και η ανατομία της περιοχής δεν επιτρέπουν την ενδοσκοπική προσπέλαση ή απαιτούν εξωτερική πρόσβαση, γίνεται ανοιχτή επέμβαση, με προσωρινή αφαίρεση του προσθίου τοιχώματος του κόλπου. Η τομή στο δέρμα γίνεται είτε μέσα από το τριχωτό της κεφαλής (αμφικροταφική τομή) είτε αμέσως επάνω από τα φρύδια και μέσα σε μεσόφρυα ρυτίδα. Μετά την αφαίρεση της παθολογίας το πρόσθιο τοίχωμα του κόλπου τοποθετείται στη θέση του και στερεώνεται με ειδικά υλικά (mini plates και βίδες). Σε επιλεγμένες περιπτώσεις, μπορεί να γίνει συνδυασμός ενδοσκοπικής και ανοιχτής προσπέλασης.

Ρινόρροια Εγκεφαλονωτιαίου Υγρού και Μηνιγγοεγκεφαλοκήλες

Αν υπάρχει έλλειμμα στο λεπτό οστέινο πέταλο που χωρίζει τη μύτη από την ενδοκράνια κοιλότητα και συμβεί ρήξη της μήνιγγας, τότε υπάρχει εκροή εγκεφαλονωτιαίου υγρού (ΕΝΥ) μέσα στη ρινική κοιλότητα. Το έλλειμμα στη βάση του κρανίου μπορεί να είναι είτε συγγενές ή αποτέλεσμα τραυματισμού ή εγχείρησης. Περισσότερο από 90% των περιστατικών ρινόρροιας ΕΝΥ είναι μετατραυματικές, αλλά μπορεί να συμβούν και αυτόματα, με πιθανή αιτιολογία την υψηλή πίεση ΕΝΥ

Η ενδοσκοπική διαρρινική χειρουργική έχει ανεβάσει τα ποσοστά επιτυχίας της αποκατάστασης πάνω από 95% στην πρώτη εγχειρητική προσπάθεια. Υπό ενδοσκοπικό έλεγχο, παρασκευάζεται η περιοχή του ελλείμματος και η σύγκλειση γίνεται με λίπος, πλατεία περιτονία (από τον μηρό), ελεύθερα μοσχεύματα από τη ρινική κοιλότητα ή τεχνητά υλικά. Αν η περιοχή της αποκατάστασης είναι μεγάλη, χρησιμοποιούνται τοπικοί αγγειούμενοι κρημνοί, με πλέον δημοφιλή τον ρινοδιαφραγματικό κρημνό, που λαμβάνεται από το ρινικό διάφραγμα.

Οι μηνιγγοεγκεφαλοκήλες είναι προβολές της σκληράς μήνιγγας ή και εγκεφαλικής ουσίας μέσα στη ρινική κοιλότητα, μέσα από χωνοειδές οστικό έλλειμμα. Όταν είναι μεγάλες,  μπορεί να μοιάζουν μακροσκοπικά με μεγάλο πολύποδα. Συχνά αποκαλύπτονται όταν εκδηλώνεται ρινόρροια ΕΝΥ. Ο εγκεφαλικός ιστός είναι συνήθως μη λειτουργικός και αφαιρείται, ενώ το οστικό έλλειμμα στη βάση του κρανίου  αποκαθίσταται με τους τρόπους που αναφέρθηκαν παραπάνω.

Ενδοσκοπική Έσω Γναθεκτομή για νεοπλάσματα του ιγμορείου

Σε περιπτώσεις που υπάρχει σοβαρή παθολογία μέσα στο γναθιαίο κόλπο (ιγμόρειο άντρο), που απαιτεί ευρεία προσπέλαση, γίνεται ενδοσκοπικά έσω γναθεκτομή, με αφαίρεση μέρους του προσθίου και ολόκληρου του έσω τοιχώματος του ιγμορείου, μαζί με το μεγαλύτερο μέρος της κάτω ρινικής κόγχης. Η επέμβαση έχει καταργήσει τις εξωτερικές προσπελάσεις στην περιοχή, που ήταν εξαιρετικά επώδυνες για τον ασθενή και απαιτούσαν μακροχρόνια νοσηλεία. Η ενδοσκοπική έσω γναθεκτομή έχει εξαιρετικά χαμηλή νοσηρότητα και απαιτεί μόνο μία ημέρα νοσηλεία. Οι συνήθεις ενδείξεις της είναι τα θηλώματα του ιγμορείου, όπως το ανάστροφο θήλωμα, το οποίο, λόγω μικρού ποσοστού συνύπαρξης με καρκίνο, απαιτεί ριζική επέμβαση, αλλά και τα εξαιρέσιμα κακοήθη νεοπλάσματα της περιοχής, πάντα στα πλαίσια του συνολικού ογκολογικού πλάνου αντιμετώπισης.

Απόφραξη Δακρυϊκής Συσκευής και Ενδοσκοπική Ασκορινοστομία

Τα δάκρυα παράγονται από τον δακρυϊκό αδένα, στο άνω βλέφαρο, για να υγραίνουν τον κερατοειδή χιτώνα του ματιού και να τον προστατεύουν από τραυματισμούς. Τα δύο μικρά δακρυϊκά σωληνάρια, στο άνω και κάτω βλέφαρο, συλλέγουν την περίσσεια δακρύων και την διοχετεύουν στον δακρυϊκό ασκό, που βρίσκεται μέσα στο δακρυϊκό οστό, στο πλάγιο ρινικό τοίχωμα. Από εκεί, με τον ρινοδακρυϊκό πόρο, τα δάκρυα αποχετεύονται στη ρινική κοιλότητα, και συγκεκριμένα στην εσωτερική επιφάνεια του πλάγιου ρινικού τοιχώματος, κάτω από την κάτω ρινική κόγχη. Φλεγμονές στην περιοχή μπορεί να προκαλέσουν μερική ή ολική απόφραξη του ρινοδακρυϊκού πόρου. Σε αυτές τις περιπτώσεις υπάρχει επιφορά, δηλαδή συνεχής δακρύρροια, η οποία παρενοχλεί σημαντικά τις καθημερινές δραστηριότητες του ασθενούς.

Αφού πρώτα επιβεβαιωθεί, με τις ειδικές διαγνωστικές δοκιμασίες, ότι η απόφραξη της δακρυϊκής συσκευής βρίσκεται χαμηλότερα από το επίπεδο του δακρυϊκού ασκού, προχωρούμε στη διαρρινική ενδοσκοπική ασκορινοστομία. Με τη βοήθεια των ενδοσκοπίων, μέσα από τη μύτη, αφαιρούμε το οστό που καλύπτει τον δακρυϊκό ασκό, και με ευρεία διάνοιξη και μαρσιπολποίησή του εξασφαλίζουμε την αποχέτευση των δακρύων απ’ευθείας στη ρινική κοιλότητα, παρακάμπτοντας τον αποφραγμένο ρινοδακρυϊκό πόρο. Η επέμβαση έχει αντικαταστήσει την παραδοσιακή εξωτερική ασκορρινοστομία, διότι είναι ανώδυνη για τον ασθενή και δεν αφήνει εξωτερικές ουλές, αφού δεν υπάρχει τομή στο δέρμα.

Ενδοσκοπική αποσυμπίεση του οφθαλμικού κόγχου σε θυρεοειδοπάθεια

Σε προχωρημένες περιπτώσεις νόσου Graves, υπάρχει μονόπλευρος ή αμφοτερόπλευρος εξόφθαλμος, που οφείλεται σε υπερτροφία των οφθαλμοκινητικών μυών και του λίπους του οφθαλμικού κόγχου. Μετά προσεκτική οφθαλμολογική μελέτη, γίνεται με ενδοσκοπικό έλεγχο κατ’ αρχήν ριζική ηθμοειδεκτομή, και στη συνέχεια αφαίρεση του λεπτού οστικού πετάλου (παπυρώδους) που διαχωρίζει τον οφθαλμικό κόγχο από τη ρινική κοιλότητα. Αν ο εξόφθαλμος είναι πολύ μεγάλος, η ενδοσκοπική αποσυμπίεση μπορεί να συνδυαστεί και με εξωτερική αποσυμπίεση, με την βοήθεια των ειδικών οφθαλμιάτρων.

Η ενδοσκοπική προσπέλαση είναι χρήσιμη και σε άλλες παθολογίες του οφθαλμικού κόγχου και της δακρυϊκής συσκευής, όπως σε νεοπλασματικές παθήσεις ή συγγενείς ανωμαλίες.

Ενδοσκοπική απολίνωση της σφηνοϋπερώιας αρτηρίας

Στις περισσότερες περιπτώσεις ρινορραγίας, υπεύθυνοι είναι μικροί κιρσοί στο πρόσθιο τμήμα του ρινικού διαφράγματος. Μία απλή καυτηρίαση, χημική ή ηλεκτρική, που γίνεται στο εξωτερικό ιατρείο με τοπική αναισθησία,  είναι αρκετή για να ελέγξει το πρόβλημα. Όμως υπάρχουν και περιπτώσεις που η αιμορραγία είναι μεγάλη, και προέρχεται από την οπίσθια ρινική θαλάμη. Αν τα συνήθη μέτρα (απλός πρόσθιος πωματισμός) δεν αποδώσουν ή αν πρόκειται για μετεγχειρητική αιμορραγία, η ενδοσκοπική χειρουργική δίνει τη λύση με τη μικρότερη ταλαιπωρία για τον ασθενή. Υπό γενική αναισθησία και ενδοσκοπικό έλεγχο, αναγνωρίζεται στο πλάγιο ρινικό τοίχωμα και παρασκευάζεται το κύριο αγγείο της ρινικής θαλάμης, η σφηνοϋπερώια αρτηρία, το οποίο στη συνέχεια καυτηριάζεται με διπολική διαθερμία ή/και απολινώνεται με micro-clips. Η διαδικασία αυτή, που γίνεται με μία μέρα νοσηλεία, έχει απαλλάξει τους ασθενείς από την εξαιρετικά επώδυνη εμπειρία του προσθιοπίσθιου πωματισμού και  από μακροχρόνιες νοσηλείες. Αν γίνει έγκαιρα, η απώλεια αίματος είναι ελάχιστη, και έτσι αποφεύγεται η νοσηρότητα της μεγάλης αιμορραγίας και της πιθανής μετάγγισης.

Σύγχρονη χειρουργική των κάτω ρινικών κογχών

Η χρόνια ρινίτιδα, αλλεργική ή μη αλλεργική, συχνά προκαλεί μόνιμη υπερτροφία των κάτω ρινικών κογχών, οι οποίες, με το μεγάλο όγκο τους, συμβάλλουν στη ρινική απόφραξη. Η μακροχρόνια υπεραντιδραστικότητα προκαλεί μεγάλη αύξηση του υποβλεννογόνιου ιστού στις κάτω ρινικές κόγχες, η οποία είναι δύσκολο να αναστραφεί με τη φαρμακευτική αγωγή.

Οι συνήθεις μέθοδοι μείωσης του όγκου των κογχών, όπως η απλή καυτηρίαση, το Laser, οι υπέρηχοι, η κρυοπηξία και πρόσφατα η χρήση ραδιοσυχνοτήτων, προκαλούν έγκαυμα στα μαλακά μόρια της κόγχης, και η ουλή που ακολουθεί, έλκει την επιφάνεια και ανοίγει χώρο στη ρινική θαλάμη, βοηθώντας τη ρινική αναπνοή. Αν και το πλεονέκτημα όλων αυτών των μεθόδων είναι ότι μπορούν να γίνουν και με τοπική αναισθησία, σε επίπεδο εξωτερικού ιατρείου, χωρίς νοσηλεία, έχουν το μειονέκτημα ότι προκαλούν μία τοπική καταστροφή του βλεννογόνου της κόγχης, επηρεάζοντας τη λειτουργικότητα της μύτης.

Οι λύσεις που μας δίνει η σύγχρονη χειρουργική είναι οι εξής:

• Υποβλεννογόνια μείωση του όγκου των κάτω ρινικών κογχών με μικροτόμο. Το ειδικό γλύφανο πάχους 2 χιλιοστών του μικροτόμου (shaver), εισάγεται με τομή αντίστοιχου μεγέθους μέσα στη μάζα της κόγχης, και με το περιστρεφόμενο μαχαιρίδιό του αφαιρεί την περίσσεια του υποβλεννογόνιου μαλακού ιστού, χωρίς να καταστρέφει τον βλεννογόνο. Είναι μία Ελάχιστα Επεμβατική μέθοδος, με σημαντικά μικρότερη μετεγχειρητική ταλαιπωρία από τις άλλες, επειδή μετά την εφαρμογή της δεν σχηματίζονται κρούστες στην επιφάνεια της κόγχης. Μπορεί να συνδυαστεί με τη χειρουργική διόρθωση του ρινικού διαφράγματος ή οποιαδήποτε άλλη ενδορρινική επέμβαση. Γίνεται με ενδοσκοπικό έλεγχο ή με συμβατικό μετωπιαίο φωτισμό και κλασσικά εργαλεία.

Ενδοσκοπική Υποβλεννογόνια Κογχοπλαστική. Ενδείκνυται αν, εκτός από την υπερτροφία των μαλακών μορίων, υπάρχει και υπερτροφία του οστού της κάτω ρινικής κόγχης. Με ενδοσκοπικό έλεγχο, γίνεται αφαίρεση τμήματος του οστού και του βλεννογόνου της κόγχης. Το υπόλειμμα του βλεννογόνου περιστρέφεται και στερεώνεται γύρω από το κολόβωμα του οστού, και με αυτό τον τρόπο προκύπτει μία μικρότερη κόγχη, με οστό καλυμένο με βλεννογόνο.